Szanowni Państwo,
w obliczu tragicznych wydarzeń na Ukrainie, wobec których każdy z nas doświadcza różnych emocji – smutku, lęku, strachu, złości, niepewności oraz wielkiej bezradności, pamiętajmy o naszej młodzieży, która tak jak my jest świadkami nowych kart dla historii. W związku z powyższym istotne jest abyśmy, my dorośli, w oczach naszych wychowanków, byli gotowi do poradzenia sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed nami współczesny świat. Będąc w okresie przedłużającej się pandemii, jest to dla wszystkich, po raz kolejny, czas pełnej mobilizacji i wiary w lepsze jutro – przyszłość dla naszego młodego pokolenia. W tej trudnej i dramatycznej sytuacji, ważne jest, aby w atmosferze spokoju i bezpieczeństwa wspierać się wzajemnie oraz zapewnić odpowiednią opiekę i pomoc dla naszych uczniów, szczególnie tych pochodzących z Ukrainy. Gesty solidarności, sympatii oraz akceptacji mają teraz wyjątkowe znaczenie, także dla ich rodzin i bliskich. Przez ostatnie dwa dni, na terenie naszej szkoły, obserwujemy wśród naszych uczniów coraz większe poruszenie i narastający strach związany z działaniami militarnymi na Ukrainie, o których słyszą z rozmów pomiędzy dorosłymi, doniesień prasowych oraz rozpowszechniających się akcji społecznościowych na różnych portalach, blogach i stronach internetowych. Wielu z rodziców oraz nauczycieli zastanawia się w jaki sposób poruszać temat wojny z dziećmi i czy w ogóle to robić… Otóż tak! Konieczne i ważne są rozmowy z naszymi podopiecznymi, zarówno w domu, jak i w szkole. W dużej mierze to od nas dorosłych zależy, jak nasza młodzież będzie reagowała na płynące informacje o wojnie na Ukrainie, do jakich treści będą miały dostęp i w jaki sposób będą je interpretowały. Chrońmy je zatem przed wiedzą, która powinna być skierowana głównie do dorosłych oraz dbajmy o ich zdrowie psychiczne, w tym poczucie bezpieczeństwa!
Co zatem możemy zrobić?
1. Bądźmy blisko siebie, rozmawiajmy i zadbajmy o przyjazną przestrzeń.
2. Dozujmy czyli kontrolujmy informacje, jakie docierają do naszych pociech.
3. Wyjaśniajmy to, co się dzieje wokół nas i dlaczego tak jest – pamiętając, aby dostosować treść wypowiedzi do wieku i poziomu emocjonalności dziecka.
4. Umacniajmy poczucie bezpieczeństwa dzieci, udzielajmy im odpowiedzi na ich pytania, ale unikajmy „czarnych scenariuszy” przyszłości.
5. Zadbajmy o emocje własne i dzieci – pozwólmy na wyrażanie ich niepewności i obaw, otaczajmy ich życzliwością i wsparciem, koncentrujmy się na aspektach „tu i teraz”, uwzględniając własne emocje, ale bez paniki i zalewania własnymi „strachami” – dzieci potrzebują stabilnych dorosłych zorientowanych na rozwiązanie trudności, którzy podejmują wyzwania i stawiają im czoła.
6. Wspierajmy się nawzajem – rozmową i obecnością, okazujmy zrozumienie i łączmy się w gestach solidarności i pomocy potrzebującym.
Warto również skorzystać z cennych porad i wskazówek zamieszczonych na: https://dzieciecapsychologia.pl/jak-wspierac-i-czy-rozmawiac-z-dziecmi-o-wojnie-w-ukrainie/
https://kosmosdladoroslych.pl/ale-temat/jak-rozmawiac-z-dziecmi-o-wojnie-w-ukrainie/
https://www.szkolazklasa.org.pl/jak-wspierac-siebie-i-dzieci-w-sytuacji-wojny-w-ukrainie/
Mogą również skorzystać Państwo z różnych webinarów:
https://www.facebook.com/Centrum.Terapii.Dialog
https://www.facebook.com/MadrzyRodzice
https://www.facebook.com/fundacjaszkolazklasa
Zachęcamy rodziców do zapoznania się z materiałami. Gdybyście Państwo potrzebowali wsparcia lub pomocy prosimy o kontakt, również w sytuacjach, kiedy zauważacie potrzebę rozmowy dzieci/uczniów z psychologiem/pedagogiem szkolnym, z uwagi na narastający lęk/wycofanie się/obniżenie nastroju oraz znaczne trudności w skupieniu się na szkolnych/domowych aktywnościach z powodu ukierunkowania myślenia na tematykę wojny na terenie Ukrainy.
Życzymy nam wszystkim jak najwięcej nadziei oraz życzliwości na co dzień, którą będziemy mogli również przekazywać uczniom naszego Liceum.
Dyrektor szkoły wraz z zespołem psychologiczno – pedagogicznym